Podobno jaki Nowy Rok, taki cały rok! Na razie u mnie sprawdza się w 50 % :) W Nowy Rok pracowałam i to od rana, więc wstać trzeba było o świcie. Już się przestraszyłam, że teraz przez calutki roczek będę wstawać po 6! Ale na szczęście to akurat wróciło do normy i śpię tak długo, na ile dziecię mi pozwoli :) A pozwala czasem naprawdę długo! Za to jakoś bardziej nabrałam energii po tym Nowym Roku i chcę wiele rzeczy zrobić, tylko problem taki, że chciałabym wszystko naraz! Muszę sobie chyba wszystko rozpisać i krok po kroczku odhaczać z listy rzeczy do wykonania, zaczynając od tych najważniejszych. Plan już jest, więc teraz tylko zabierać się do roboty. 

A co nieco już zrobiłam i to bez planu. Już w drugi dzień nowego roku tak roznosiła mnie energia, że razem z Izunią ogarnęłyśmy trochę domek - kochana córcia pomogła mi zrobić pranie i pozamiatać na parterze - żebyście widzieli, jak ochoczo odsuwała zabawki i krzesła ta moja mała siłaczka i jak szybko wyciągała pranie z pralki, że nie nadążałam wieszać! :) Następnego dnia umyłyśmy razem okna, wypaćkane od tych małych paluszków - co z tego, że tylko wewnątrz, bo na polu zimno, i co z tego, że tylko w 1/3 domu, bo więcej nam się już nie chciało. Ale Izunia zasuwała z tą ścierką, że ho ho :) Fajnie mieć takiego małego pomocnika! Zrobiłyśmy też porządki na półkach i w szafkach (chociaż już teraz widzę, że to była jednak syzyfowa praca ;) Czyli czego się nie zrobiło przed świętami, można na spokojnie zrobić po świętach, co nie? I te wszystkie porządki skończone przed południem, żeby po obiadku był czas na zabawę i odpoczynek. Tylko mam nadzieję, że ta noworoczna energia nie wyparuje ze mnie już wkrótce, bo jeszcze wiele rzeczy do zrobienia i to przyjemniejszych niż sprzątanie!

A może ta energia, ta moc, to przez to, że w święta nic nie robiliśmy, tylko odpoczywaliśmy (jak to w święta - całkowite byczenie się i leniuchowanie) i teraz naładowane do pełna akumulatory? Dobrze jest tak raz na jakiś czas odpocząć od wszystkiego, przestać myśleć o problemach, porzucić na kilka(naście) dni Fejsa i bloga i oderwać się od tego całego wirtualnego świata, by móc w pełni cieszyć się tym realnym. Powiem Wam, że nawet przeszło mi przez myśl, żeby całkowicie rzucić bloga - bo ile wtedy człowiek miałby wolnego czasu! Serial bym obejrzała w nocy zamiast w klawiaturę stukać, albo książkę - inną niż bajki i wierszyki - bym poczytała. Zamiast wrzucać fotki na Insta czy Fejsa, mogłabym wreszcie porobić fotoalbumy, bo jak kiedyś komp mi pieprznie, to nic mi nie zostanie! Zamiast czytać i komentować, do męża bym się częściej przytuliła. Albo poświęciłabym się bardziej innej pasji, takiej na której można przynajmniej coś zarobić w przyszłości - o taka fotografia na przykład, którą ostatnio bardzo zaniedbałam. Tyle fajnych rzeczy zamiast blogowania!

No ale...

Przez ten okres świąteczny bez bloga i neta było fajnie i relaksująco, ale jednak czegoś mi brakowało - takiego czegoś tylko mojego, gdzie mogę te wszystkie myśli wylać, gdzie mogę się nimi podzielić i gdzie mogę "pogadać" z innymi takimi jak ja. Chyba już się uzależniłam od tego blogowania i jakoś smutno byłoby mi tracić to wszystko, co przez ponad rok robiłam, i tych wszystkich ludzi, których poznałam w wirtualnym świecie. Bo blog to nie tylko teksty, ale i ta cała otoczka - i choć zajmuje dużo czasu (a noce zawsze są zbyt krótkie), to uwielbiam właśnie tą całą otoczkę, a zaglądanie do innych blogów, komentowanie, dzielenie się zdjęciami czy tworzenie tekstów sprawiają, że każdy dzień różni się od poprzedniego - a jest to niezbędna sprawa, aby młodą matkę siedzącą w domu z dzieckiem utrzymać w zdrowiu psychicznym :) Tak więc nie rzucam Cię blogu! Tylko raczej jeszcze mniej mnie tu będzie w najbliższych miesiącach czy dopóki nie zrealizuję ważniejszych planów - no chyba że ktoś w końcu stworzy ten czasorozciągacz ;) Ale mam nadzieję, że mimo to nie zapomnicie o mnie i nadal będziecie do mnie wpadać, gdy już coś nabazgrzę nowego :)

A te wszystkie rzeczy, które chciałabym zrobić, potrzebują tylko dobrego zaplanowania. I póki jeszcze mam tę moc w sobie, zabieram się do roboty! Porządki już były, więc teraz czas nadrobić zaległości w zdjęciach i wydać trochę kasy, żeby te fotki ładniej się prezentowały niż na ekranie komputera. O matko! A tych zdjęć tyle, że szok! Odkąd Izka jest z nami, to wszystkiego więcej z 50 razy! Też tak macie? :) A jeszcze chcielibyśmy w najbliższym czasie na urlopik wreszcie pojechać, by wygrzać się gdzieś w słoneczku - więc przydałoby się już rozglądnąć za jakimiś tanimi ofertami. No i pomału trzeba zacząć myśleć o 2-gich urodzinach Izuni, żeby nie było tak jak rok temu - wszystko na ostatnią chwilę! A tu za moment jeszcze Walentynki, więc też coś by się przydało wykombinować fajnego. I jeszcze kolejny kursik z fotografii przydałoby się rozpocząć! I wreszcie można by było pomyśleć na serio o wykorzystaniu tych umiejętności z kursów, by dorobić parę euro do domowego budżetu. I jeszcze to, i jeszcze tamto! No uzbiera się tych rzeczy sporo! Ale spokojnie, wyluzuj matka - Izka pożyczy Ci kartkę i kredki i zaraz sobie to wszystko rozpiszesz i rozplanujesz :) I wtedy można działać!

Skoro Nowy Rok zaczęłam tak pracowicie, to obym przez cały rok miała siłę i ochotę na realizację tych wszystkich moich planów! Wam też życzę, żeby Wasze plany doczekały się realizacji, a Wasze noworoczne postanowienia się spełniły. Szczęśliwego Nowego Roku! I żebyśmy wszyscy mieli w tym roku tę moc :)