Skończyłam właśnie kolejny poziom mojego kursu fotograficznego. Teraz mogę trochę odetchnąć, bo ostatnie miesiące były naprawdę szalone i wyczerpujące. Zrobię sobie kilka tygodni przerwy zanim zapiszę się na kolejny poziom - ostatni już z tych podstawowych. Muszę sobie poukładać wiedzę i nadrobić zaległości inne niż fotograficzne :) A także zrobić porządki na kompie, bo zdjęcia do zadań domowych na kursie całkiem zapchały mi dysk! Oj napstrykałam ja się tych zdjęć ostatnio, że aż palce bolą! :) Dobrze chociaż, że moja mała modeleczka jeszcze nie ucieka na widok aparatu!

Chcę Wam dziś pokazać efekty mojej nauki i takie moje eksperymenty z bielą w ramach tego mojego kursu. Dobra, koniec gadania - czas oglądania :) Dajcie znać, czy Wam się podobają te moje fotki!

I na koniec moje ulubione, które chyba sobie wydrukuję w wielkim rozmiarze i powieszę na ścianie :) Tylko nie wiem która wersja bardziej mi się podoba - w kolorze czy czarno-biała?  A Wam która bardziej przypadła do gustu?



Tak w ogóle to wszystkie te fotki najchętniej bym wydrukowała i obkleiła cały dom :) Może nie są jeszcze idealne, bo np. gdzieniegdzie coś tam ucięte, ale chyba po raz pierwszy tak mi się podobają moje własne zdjęcia! Chyba coś jednak ze mnie będzie ;) Jak myślicie? I napiszcie koniecznie, co sądzicie o tej sesji!

fot. polki.pl

No nie wyrabiam, mówię Wam! Ostatnio to z niczym nie mogę się wyrobić! Brakuje mi czasu, goni mnie wszystko, a przez to jestem coraz bardziej nerwowa i niecierpliwa. Wszystko mnie drażni no!

Myślałam że dam radę wszystko pogodzić, ale okazało się, że praca, dom, dziecko, blog i jeszcze kurs foto to za dużo. Szczególnie że dzieć mój zdecydował się nie drzemać już w ciągu dnia, więc ten mój godzinny czy 2-godzinny przerywnik około południa przeszedł do historii. Czasem jej się zdarzy zdrzemnąć, ale to zwykle w aucie, jak gdzieś jedziemy, więc wtedy i tak niczego dla siebie nie mogę zrobić (no może poza myśleniem w ciszy i spokoju). 

Ostatnio dzieć w konia mnie zrobił, bo ok południa słyszę "Mamusia, lulu, na gólę!". No to ok, dobra, chodźmy na tą górę, skoro chcesz - a nuż się uda i będzie godzinka luzu, tylko dla mnie? Położyła się na naszym łóżku (bo od jakiegoś czasu to tylko u nas zasypia). A ja obok niej. No i mnie się zdrzemnęło, a ona po 2 minutach leżenia nabrała nowej energii - i już po lulu, i już roznosi cały pokój. Za to ja bardziej wymęczona i do nocy już tylko ziewałam (i nawet kawa nie pomogła).

A pamiętacie jak kilka m-cy temu opisywałam Wam, jak wygląda mój dzień? (o tutaj jakby co) Już wtedy tego czasu dla siebie nie było za wiele, a teraz to już jest masakra totalna! Przez dzień z dzieciem nie mam szans nawet odpalić komputer (kiedyś spróbowałam i od razu było histeryczne "Mamusia wyłączy komputel!"). Więc teraz czekam do tej godz. 22, gdy mały urwis padnie ze zmęczenia - no ale ja też przeważnie już wtedy padam i oczy mi się zamykają. Niekiedy drzemię przed ekranem do 1 w nocy, czytając po raz setny tą samą linijkę z kursu foto. A jak idę do pracy, to wracam ok 22.30 i jeszcze później tą moją drzemkę przed ptopem zaczynam! No nie ma sensu się tak męczyć po nocach, bo nie dość, że nic nie zrobię, to jeszcze niewyspana jestem. I zbierają się zaległości, bo dzień za dniem tak leci, a ja z niczym do przodu się nie posuwam. I tak już np. 4 zadania domowe z kursu foto mam zaległe. A nie mówię już o innych rzeczach, które chciałam zrobić, a ciągle je przekładam. 

Z blogiem zwolniłam tak, że już wolniej się nie da, ale nadal nie chcę całkiem z niego rezygnować, bo lubię pisać. Tylko szkoda mi, że nie mogę pisać tak dużo i często jak bym chciała. A tego posta piszę na karteczkach w pracy, pomiędzy klientami (ciiiiiiii! tylko nie mówcie mojemu szefowi ;) Bo tylko wtedy mam troszkę czasu za dnia i spokój taki, bo nikt mnie nie ciągnie za rękę i nie jęczy do ucha, a i w głowie wtedy jeszcze myśli jakieś krążą - nie to co po nocach, gdy w głowie już pustka i oczy się zamykają. 

Z pracą niestety zwolnić się nie dało, a raczej nawet przyspieszyło tam, bo znów więcej dni dostawałam przez cały m-c. Tak to jest, gdy ktoś jedzie na urlop - inni muszą tyrać więcej. I tak się to wszystko zgromadziło naraz - więcej pracy, brak drzemek dziecia, a jeszcze pogoda do bani, prawie cały czerwiec pochmurny i deszczowy, więc można doła dostać. A lipiec też nie zachwyca! Czasu mniej, człowiek zmęczony i senny, to jak ma się z czymkolwiek wyrobić?

Zobaczymy czy coś się zmieni, jak dzieć do przedszkola pójdzie - bo już za tydzień zaczyna "edukację". Czy tego czasu dla siebie przybędzie? Czy po prostu zamiast siedzenia po nocach teraz będą 2 godziny w ciągu dnia wolne - bo na razie tylko na 3 godziny dziennie chcemy ją posłać. No zobaczymy. 

I tak mi się przypomniał mój post z zeszłego roku o organizacji czasu (o tutaj klikajcie jakbyście też chcieli go sobie przypomnieć) - czas leci, a wciąż te same problemy nierozwiązane, bo jakoś nikt jeszcze tego zatrzymywacza czasu nie wynalazł! I tak czytam te moje rady i nawet one teraz nie pomagają - bo mimo że planuję, robię listę rzeczy do zrobienia, i tak połowy nie udaje mi się wykreślić i przechodzą na następny tydzień/miesiąc. Fejsa udało mi się ograniczyć, ale za to uzależniłam się od Insta (choć to mniejsze zło :) Co do spania - a raczej ograniczenia snu - to chyba wkroczyłam w ten wiek, że już do 2 w nocy nie wytrzymuję i jeśli nie pośpię z 8 godzin, to wyglądam i czuję się jak siedem nieszczęść - a więc ta opcja od razu odpada. Jeszcze nadzieją było dla mnie zostawienie dziecia z tatą i ukrycie się gdzieś w samotności - no ale to też rzadko możliwe, bo albo się mijamy w drzwiach w drodze do/z pracy albo mąż wraca tak późno, że już nie mam przed kim się chować, bo ten ktoś już śpi. W zeszłym roku było łatwiej i te rady zdawały egzamin, bo nie pracowałam. Teraz trochę żałuję, że przerwałam rok temu mój kurs foto i dopiero w tym roku ruszyłam z nim dalej - bo już bym go dawno skończyła, a teraz jak chcę skończyć jak najszybciej, to czasu brakuje!

Przepraszam, że tak Wam narzekam, ale jak nie Wam, to komu? :) Lepiej sobie ponarzekać, wyżalić się trochę, a nuż ktoś z Was posłuży jakąś dobrą radą? No powiedzcie mi Kochani, jak Wy się z tym całym bajzlem wyrabiacie? Jaki macie patent? A może też nie wyrabiacie?